#11

فکر کنم باید خودمو بزنم تنظیمات کارخانه! شب و روزم برعکس شده، تا ساعت10 میخوابم و از اینور تا دو سه شب درس میخونم، البته نه که بد باشه، ولی شاید بهتر باشه با روز شب پیش رفت!

#11...

حالا اگه من دلم یکی رو بخواد ولی اون یکی، دلش یکی دیگرو، تکلیف چیه؟من با خودم عهد کردم دیگه وارد هیچ رابطه ای نشم ولی خب تو ذهنم که میتونم برای خودم زندگی کنم، ولی مشکل اینه من حتی تو این حالتم حس میک #11...

شهامت داشته باش؛ با خودت بی رحم باش ،زمستان را ببین برای عروس کردن خیابانش چطور با همه سرد می شود.

#11...

یه لحظه هایی هست حس میکنی زندگی داره بهت فاک نشون میده :/ 

 

مگه خانواده همون آغوش امنی نیست که میگن؟! مگه همونی نیست که وقتی همه ولت کردن پشتت باشه؟! همونی که آرومت کنه؟! واقعا خانواده یعنی چی؟! من که نمیدونم! یعنی میدونم، اون چیزی که من از خانواده دیدم خیلی تعریف وحشتناکیه! من تنهایی آرومم فقط تنهایی...

#11...

من اینجوری نبودم، این جوری شدم، یعنی یه کسایی باعث این تغییر شدن! مهم نیست چون باهاش مشکلی ندارم. هرچند تلخ شدم، درست مثل زهر...

فقط گاهی وقتا تنهایی به منم حتی فشار میاره، ولی ترجیحش میدم. شاید با این کارم احساسات یکی رو جریحه دار کنم ولی مگه اونوقت که من داشتم میمردم کسی حواسش بود؟! وقتی درد میکشیدم کسی دید؟! انقد که آخر بی حس شدم، مگه از خودم مهم ترم هست؟

#11...

Who can fix me? Who can change me? No one! It's just me...

Family? What is a family? Just a funny joke or a terrible accident? In my opinion second! There is no existence anymore! Lonely or aloneness? Both! I want both. In fact i have both, what you see it is not what really is. It is not complicated anymore, it's simple. If you think in different way it just because we are not in a same boat. Actually i am not in boat! I am swimming in water (in sea). Lol, you see? There is no boat to me. So what a fuck life it is!

#11...

روشن تر از خاموشی چراغی ندیده امو سخنی به از بی سخنی نشنیدمساکن سرای سکوت شدمو سدره ی صابری در پوشیدممرغی گشتمچشم او از یگانگیپر او از همیشگیدر هوای بی چگونگی می پریدمو کاسه ای بیاشامیدم که هرگزتا ابد #11...